Dziś omówimy malachit i jego właściwości. Jest to piękny kamień o różnych odcieniach zieleni, który pięknie prezentuje się w wszelkiego rodzaju biżuterii.
Nazwa malachit pochodzi od greckiego słowa moloche i oznacza ślaz – roślinę. Konkretniej rzecz ujmując przyjęto tę nazwę, gdyż kolor kamienia jest zbliżony do odcieni liści tego właśnie kwiatu.
Malachit właściwości:
W epoce brązu kamień ten mielono i używano jako pigment do farb. Mimo swej miękkości z kamienia rzeźbiono różnorakie ozdoby, a w biżuterii malachit stanowił amulet osłaniający przed złymi duchami a także chorobami.
Po oszlifowaniu lub w przełamie widać wyraźną pasiastość ciemniejszych i jaśniejszych odcieni zielonego. Warstwy układają się liniowo, ale też mogą tworzyć pierścienie, a niekiedy widać bardziej złożone kształty. Jubiler, który szlifuje malachit musi mu się dobrze przyjrzeć by wiedzieć w jaki sposób go oszlifować aby stał się bardziej atrakcyjny, przede wszystkim by uwydatnić kręgi złożone z ciemniejszych i jaśniejszych odcieni zieleni.
Za barwę malachitu odpowiada miedź, dlatego też najczęściej spotyka się go w miejscach utleniania złóż miedzi. Dodatkowo występuje on razem z azurytem, skąd też nazwa jednej z odmian tego minerału – malachit azurytowy. Równie znany jest kamień z Ejlat, często zwany po prostu – ejlatyt, który jest zrośniętym malachitem, turkusem oraz chryzokolą.
Obróbka malachitu stanowi pewien problem. Otóż z racji jego niewielkiej twardości łatwo dochodzi do uszkodzeń – najczęściej pęka. Aby przedłużyć jego żywotność często pokrywa się go żywicą.
Jeżeli posiadacie głębszą wiedzę na temat tego minerału to oczywiście zachęcam do dzielenia się informacjami.
Na kolejne opisy zapraszam za tydzień :).
Ciekawy artykuł. Ogólnie lubie twoje posty, ale ten jakoś szczególnie. :]
Bardzo mi miło:) od rana przeczytać taki komentarz – bezcenne:)
Serdecznie pozdrawiam.
dlaczego tak mało jest biżuterii z prawdziwego, nie prasowanego, malachitu? Ponoć ludzie pracujący przy jego obróbce ręcznej mogą mieć objawy zatrucia miedzią. Czy wiadomo Wam coś na ten temat?
Mogą mieć objawy zatrucia – wszak bezpośredni, długotrwały kontakt z kamieniami o intensywnych, niebieskich lub zielonych barwach (chryzokole,chryzoprazy,turkusy)jest dla organizmu tym samym, co lnoszenie bezpośrednio na ciele ozdób miedzianych – a jak powszechnie wiadomo, jest on dla organizmów żywych na dłuższą mete szkodliwy. Czy to oznacza konieczność rezygnacji z biżuterii wykonanej z udziałem tego kamienia? Nie – malachit nie zaszkodzi właścicielowi , jeśli nie będzie stykał się ze skórą bezpośrednio – wisorki z niego nosimy na zewnątrz stronu, np.na bluzce/sweterku , podobnie robimy z bransoletkami. W przypadku pierścionków – jeżeli malachit jest oprawiony w sposób łapkowy (czyli między spodem oczka,a a skórą będzie warstwa metalu) ,można nosić go bez lęku o swoje zdrowie 🙂 . Biżuterii z autentycznego malachitu jest jak na lekarstwo, ponieważ nie jest łatwy w obróbce, łatwo podlega uszkodzeniom ze względu na swoją kruchość – szlifowanie musi być niezwykle ostrożne, bez gwarancji na udany efekt – a po drugie malachit jest rzadszym minerałem niż jego “miedziani” bracia (turkusy,chryzokole,chryzoprazy), zatem i jego cena w przypadku orygninalnego,naturalnego kamienia – paradoksalnie do jego niewielkiej popularności – będzie wysoka. Srebrny klejnot z malachitem szybko straci na swoim uroku, bo miedz zawarta w krysztale błyskawicznie przyspiesza czernienie srebra – jedynym metalem, w który powinno się oprawiać ten urodziwy kamień, jest PLATYNA . I tutaj leży kolejna przyczyna jego niepopularności – rzadko kogo będzie stać na taki wydadek, a jubilerskie kolekcje z malachitem nigdy nie zyskałyby rozgłosu – co zamożniejszy klient wolałby kupić efektowne i powszechnie cenione brylanty czy szafiry w białym złocie, niż półszlachetny, nierozpoznawalny i nieznany jemu samemu kamień w platynie. “Jest popyt, jest podaż” – w obecnych czasach, wyłącznie na spinele oraz korundy, badz ich podroby(cyrkonie) i trudno oczekiwać , żeby ten trend szybko ulagł zmianie. Malachit to kamień raczej dla miłośników i koneserów , tych co lubią dyskretne , niebanalne piękno nie na pokaz. I nie jest on dla noszącego bardziej szkodliwy, niż pozostałe kamienie – mieszkańcy starożytnej Hellady i Rzymu wierzyli , że pomaga on rozumieć “mowę” oraz prawa przyrody , dlatego w spoób szczególny jest poświęcony osobom pracującym w nadleśnictwach czy ośrodkach i fundacjach prozwierzęcych – zaś w słonecznej Italii do dzisiaj panuje przekonanie, że wisiorek z malachitu zawieszony na piersiach dziecka pomoże bezboleśnie przetrwać mu nieprzyjemny okres wymiany zębów , zaś osoby starsze uchroni od reumatyzmu, a u chorych zmniejszy bdolegliwości z nim związane . Jeśli zaś chodzi o zalety duchowe- ponoć przynosi ulgę osobom pracującym w stresujących warunkach , udziela realnej intuicji podczas relacji międzyludzkich , a ludziom chwiejnym emocjonalnie pomaga utrzymać wewnętrzną równowagę. Wiele zalet skrywa ten tajemniczy, często pomijany i niedoceniany kamień , który z resztą do niedawna był jedynym, jakiego fałszerze nie potrafili podrobić , opierał się im znacznie dłużej niż znany z tego opal – natomiast obecnie , kiedy technologia sprawiła, że falsyfikowanie malachitu obecnie rzeczywiście stało się tańsze niż jego wydobycie i obróbka , autentyczny kamień nadal jeszcze pozwala się rozpoznać – dzięki pozornie ciepłemu dotykowi 🙂
Pozytywne wieści dla miłośniczek malachitowych ozdób. Po pierwsze, na tematycznych targach po raz pierwszy od dłuższego czasu widziałam autentyczne malachity w bardzo przystępnych cenach (od 7 zł za kaboszon), po drugie, w ofercie jednej z sieci jubilerskich ostatnio pojawiła się kolekcja biżuterii z malachitami . Zatem cudnie szmaragdowy kamyk nie uległ zapomnieniu! 🙂
Witaj Ika! Dawno Cię nie było :). Dziękujemy ze dobre wiadomości! 🙂
A co uczynić gdy handmadowiec wykonał dla klientki bransoletkę z naturalnego malachitu kule na gumce, srebro zrobiło się ciemne a kamień zrobił się matowy….
To ma być talizman, a moze wpłynać na pogorszenie zdrowia?