W zeszłym tygodniu przedstawiłam Wam jadeit z grupy żadu. Dzisiaj postanowiłam zająć się kamieniem także należącym do tej grupy, omówimy sobie nefryt i jego właściwości.
Nefryt właściwości:
Nefryt znany jest już ze starożytnych Chin i ogólnie nazywano go kamieniem nieba. Służył on między innymi w rytuałach pogrzebowych, sześć figurek z tego minerału wkładano do grobu wierząc, że to pomoże zmarłemu trafić do nieba. Oczywiście nie tylko Chiny wyspecjalizowały się wydobywaniu i stosowaniu tego minerału. Mniej więcej w tym samym czasie równie popularny był on w Rosji.
Przez wiele tysięcy lat uważano, że jadeit i nefryt to te same kamienie. Opierano się wówczas o barwę jak i ogólnie pojętą twardość. W roku 1863 przyjrzano się tym kamieniom nieco dokładniej. Udowodniono wtedy, ze mimo podobnych właściwości są to różne minerały.
Nefryt należy do grupy amfiboli, czyli minerałów skałotwórczych, krzemianów wchodzących w skład skał magmowych i metamorficznych. Nefryt składa się z włókien termolitu lub aktynolitu, które ściśle do siebie przylegają i zazębiają się. To przyczynia się do tego, że jest on twardszy niż jadeit i nawet twardszy niż stal. W zasadzie uznawany jest on za najtwardszy minerał występujący naturalnie w przyrodzie. Stosunkowo ciężka jest jego obróbka. Dlatego też do szlifowania używa się mocnych materiałów ściernych.
Jego zastosowanie jest bardzo duże. Oczywiście ze względu na swoje właściwości idealnie nadawał się do wyrobu broni. W dniu dzisiejszym z nefrytu wyrabia się piękne 
rzeźby jak i elementy biżuteryjne. Jednak z racji trudnej obróbki zaledwie 0,05% wydobytego minerału jest w tym celu wykorzystywane.
Dodatkową i szczególną cechą kamienia jest praktycznie brak możliwości sztucznego barwienia, czy też chemicznego „poprawiania” co wynika ze zdecydowanie mniejszej podatności na takie zabiegi. Barwa podobnie jak w przypadku jadeitu może być różna: biała żółta, brunatna, a nawet czarna w zależności od tego ile żelaza znajdzie się w składzie tego minerału, zamiast magnezu. Jednak najbardziej cenione są odcienie zieleni.
Oczywiście jak to w naturze bywa nigdy nic nie jest bez skazy. Najczęstszym zanieczyszczeniem wchodzącym w skład nefrytu są spinele – czyli domieszki tlenków glinu oraz magnezu. Powodują one ubytki co w konsekwencji przyczynia się do uszkodzeń, pęknięć.
Dla polepszenia połysku można kamienie woskować lub traktować olejem. Nefryt tak jak każdy inny kamień wraz z upływem czasu traci swoje piękno, w tym przypadku kamień matowieje – traci połysk. Na szczęście nie jest to zmiana nieodwracalna. Także jeżeli macie w domu coś wykonanego z tego minerału, co według Was już się „zestarzało”, to śmiało wyciągnijcie z szafy i po prostu wypolerujcie. Blask powróci 🙂
Na kolejny wpis zapraszam za tydzień:)
Wypolerować samodzielnie – a propos nefrytu – nie wystarczy , no chyba,że u jubilera. Ale można się uchronić przed taką koniecznością , i przechowywać kamień w szmatce/chusteczce ligninowej albo lnianej, nasączonej bezbarwną oliwką , zamkniętej w szkatułce . Oczywiście, jeśi nefryt jest oprawiony w srebro , z pielęgnacją kamienia będzie więcej kłopotu – nie można ot tak zostawić srebra na działąnie wilgoci – ale wtedy po prostu wyciągamy klejnot i raz w tygodniu wmasowujemy w niego oliwkę . Oczywiście, matowy nefryt tez ma swój urok – jest to kamień na tyle twardy i odpory, że o ile celowo nie będziemy go celowo, mechanicznie, niszczyć – nie rozkruszy się, choćby miał w sobie spinele 🙂