Kwarc dymny i różowy – jakie ma właściwości?

Dziś opisałam dla Was kwarc dymny i różowy. Dwa przepiękne materiały, z jednej rodziny, a jednak zupełnie różne. Poznaj właściwości kwarcu.

Kwarc dymny właściwości:

Kwarc dymny najczęściej występuje w skałach magmowych jak i metamorficznych. Jest on jednym z rzadszych okazów występujących w naturze. Nazwa jak można się domyśleć pochodzi od jego ciemnej, brunatnej, „dymnej” barwy. W zasadzie kolor waha się od jasnego beżu po niemal czarny – zwany morion.Znaleźć go można także w granitach emitujących słabe promieniowanie radioaktywne. Ciemna barwa powstaje z różnych przyczyn i między innymi są to domieszki glinu lub substancji organicznych. Najczęstszą przyczyną jednak jest działanie promieniowania radioaktywnego. Z tego też powodu bardzo łatwo można ten minerał otrzymać laboratoryjnie naświetlając bezbarwny kryształ górski. Jest to proces odwracalny – za pomocą ogrzewania dochodzi do odbarwienia. Pod wpływem wypalenia samego kwarcu dymnego można otrzymać minerał o barwie żółtego cytrynu.

 Zdarza się, że kwarc ten zawiera wrostki igieł rutylu, co daje mu jeszcze ciekawszy efekt.

Minerał ten jest łatwy w obróbce dlatego też już od czasów starożytnych znajduje swoje zastosowanie w jubilerstwie i zdobnictwie. Największą popularność zyskał w Szkocji, gdzie nazywany jest caingorm lub topazem szkockim. Wykorzystuje się go zdobienia strojów narodowych. W celach handlowych barwę tego minerału poprawia się, by uzyskać mocniejszy, intensywniejszy efekt. Często też można spotkać się z nieprawidłową nazwą jak topaz dymny.

Kwarc różowy właściwości:

Kolejny kwarc, którego nazwa pochodzi od zabarwienia to kwarc różowy. Jednak różni się od swojego poprzednika. Dzięki swojej unikalnej barwie wśród wszystkich znanych kamieni szlachetnych, jest najbardziej popularny. Niezależnie od rodzaju kwarcu raczej wszystkie powstają w postaci wykształconych, sporych kryształów, w tym przypadku natomiast rzadko kiedy to się zdarza.

 Różowe zabarwienie pochodzi od zanieczyszczeń związkami manganu, żelaza czy też tytanu. Na ten minerał trzeba bardzo uważać. Jest on niestety podatny na uszkodzenia zwłaszcza pod wpływem wysokiej temperatury. W wyniku długiego przebywania na powietrzu oraz działania promieni świetlnych szarzeje. Podobnie jak inne kwarce i ten zawiera niekiedy inkluzje igiełek rutylu, jednak w przeciwieństwie do reszty rodziny tutaj wrostki wywołują efekt asteryzmu (więcej o efektach świetlnych znajdziecie we wcześniejszym artykule: tutaj). Zauważyć należy iż efekt ten także nieco się różni. Otóż można go zauważyć w minerale wtedy gdy światło prześwieca przez kamień.

Z reguły barwa kwarcu różowego nie jest przejrzysta a raczej mętnawa, dlatego też nie nadaje im się szlifu fasetowego, a najczęściej kaboszonowy. Najcenniejsze i najrzadsze zarazem okazy tego minerału mają bardzo delikatne różowe barwy, słabo widoczne. Jednak trzeba brać pod uwagę, że te jasne właśnie są czasami sztucznie barwione, aby je bardziej wyeksponować.

Jak większość kamieni i ten znany już jest od czasów starożytnych i swoją popularność zdobył jako kamień do wyrobów biżuterii, zdobnictwa a także w rzeźbieniu.

Na kolejny artykuł zapraszam jak zwykle za tydzień:)